مجموعه بازی‌های Driver یکی از محبوب‌ترین بازی‌های سبک اتومبیلرانی در طی دهه گذشته محسوب می‌شوند. در واقع این بازی‌ها بی‌رقیب هستند و هیچ شرکت دیگری بازی‌های اتومبیلرانی خود را با این چنین سبکی نمی‌سازد و این انحصار، باعث شده است که همه نسخه‌های Driver اگر چه با فواصل نسبتا زیاد از یکدیگر منتشر شده‌اند اما فروش خوبی داشته باشند. جدیدترین نسخه از این مجموعه که Driver: San Francisco نام دارد به تازگی منتشر شده و امتیازات نسبتا خوبی نیز به دست آورده است.

Driver یک بازی اتومبیلرانی است که به سبک کاملا سینمایی روایت می‌شود. از اولین نسخه از این بازی، بازیکن در نقش یک پلیس مخفی ظاهر می‌شود که به یک گروه گانگستری راه یافته است. او با تعقیب و گریز و کسب اطلاعات، شرایط دستگیر شدن مجرمان را ایجاد می‌کند. این داستان در نسخه‌های بعدی گسترش می‌یابد و برخورد این پلیس مخفی با گانگسترها بیشتر می‌شود به طوری که دست آخر، به طور کاملا جدی به عنوان یک پلیس شناخته می‌شود و جنگی تمام عیار را در پیش می‌گیرد. متاسفانه دنباله‌دار بودن داستان بازی و پیوستگی آن به نسخه‌های قبل، برقراری ارتباط با داستان بازی را در نگاه اول سخت می‌کند اما به واسطه میان‌پرده‌های بسیار با کیفیت بازی و دیالوگ‌های کاملا سینمایی بازی، این خلاء خیلی زود پر می‌شود.

نسخه جدید بازی راننده شامل یک تغییر انقلابی است که این تغییر به واسطه داستان متفاوت آن، حاصل شده است. در این نسخه از بازی، قهرمان بازی پس از یک تصادف به کما فرو می‌رود. این حادثه باعث می‌شود او قابلیت جدیدی به دست آورد که در بازی Shift نامیده می‌شود. قهرمان بازی می‌تواند کنترل ماشین‌های در حال حرکت در سطح شهر را به دست گیرد و برای دشمنان خود مانع تراشی کند. این گیم‌پلی تازه و متفاوت، از زاویه نقشه ماهواره‌ای شهر به تصویر کشیده می‌شود. بازیکن می‌تواند نمای بالا به پایین شهر را ببیند و با توجه به موقعیت دشمن، کنترل ماشین خاصی را در دست بگیرد. بنابراین در این نسخه جدید، خبری از پیاده‌روی خیابانی و گرفتن ماشین از رانندگان نخواهد بود.

این قابلیت در مراحل اولیه برای قهرمان داستان قابلیتی ناشناخته است که حتی شگفتی او را نیز به همراه خواهد داشت اما او کم‌کم می‌آموزد که چگونه از این قابلیت بهره بگیرد، به طوری که در مراحل بالاتر بازی، می‌تواند به طور همزمان برای چندین دشمن متحرک که در جهت‌های مختلف حرکت می‌کنند، مانع تراشی کند. او می‌تواند با در دست گرفتن کنترل یک کامیون راه یکی از دشمنان را سد کرده و یا مسیر او را تغییر دهد و در همین حین، با در دست گرفتن کنترل یک خودروی سواری، به تعقیب یکی دیگر از دشمنان بپردازد.

همانند گذشته، در بعضی از مرحله‌ها زد و خورد فیزیکی و تیراندازی در حین رانندگی نیز بخشی از گیم‌پلی بازی خواهد بود.

به عنوان یک بازی اتومبیلرانی، Driver: San Francisco همانند دیگر بازی‌های امروزی بخش‌های متنوعی دارد. در این بازی بازیکن می‌تواند با بیش از 120 خودروی لیسانس شده، در جاده‌ها و خیابان‌هایی به طول 335 کیلومتر رانندگی کند. این رانندگی شامل دستی کشیدن، پرش، تعقیب مخفیانه و یا تعقیب سرعت خواهد بود. تمام خودروها کاملا آسیب‌پذیر طراحی شده‌اند و در مقابل تصادفات گوناگون به طور متناسب آسیب می‌بینند.

گرافیک این بازی یکی از نقاط قوت آن محسوب می‌شود. البته سازنده بازی بیشتر سعی کرده است تصویری سینمایی از بازی ارائه کند. این تصویر، بافت قدیمی شهر سانفرانسیسکو را با جزئیات نسبتا بالایی به نمایش می‌گذارد. رفت و آمد عابران، عبور و مرور وسایل نقلیه، تصادفات، تاثیر شرایط محیطی بر رانندگی، تغییرات جوی، تغییر زاویه آفتاب و صدها عمل گرافیکی دیگر در این بازی به شکل زیبایی به تصویر کشیده شده است و جایی برای ایراد گرفتن باقی نگذاشته است. در کنار این ویژگی‌ها، بازی شامل میان‌پرده‌های سینمایی متعددی است که به بهترین شکل پیاده‌سازی شده‌اند و هیجان بازی را دو چندان کرده‌اند.

تنها ایراد مهمی که منتقدان بازی به Driver: San Francisco وارد دانسته‌اند، شکل روایت این داستان دنباله‌دار است. شاید اگر سازنده بازی می‌توانست داستان را منطقی‌تر پیش ببرد، امتیازی بیشتر از 8/7 به دست می‌آورد. این بازی برای سیستم‌عامل‌های خانواده ویندوز و کنسول‌های Xbox 360 ،PS3 و Wii به عرضه عمومی گذاشته شده است.

نوشته شده در چهارشنبه 90/6/23ساعت 10:28 صبح توسط نظرات ( ) |